anti-regel regel

 Regels, waarom bestaan ze? Een vraag die toch niet zomaar te beantwoorden valt. Wat zijn regels? Of zijn het eerder richtlijnen? Willen ze iets zeggen over wat kan en niet? Of zijn ze gemaakt om  de domme massa te temmen? Dat laatste is - meestal toch- de mening van mijn moeder. 

Als ze maar iets tégen de regels kan doen, zal ze het doen, net omdat het tegen de gangbare gang van zaken is. Beetje gek. Maar eigenlijk weet ik niet echt waar dit vandaan komt bij haar. Ze is er ook trots op dat dit een eigenschap is die ze bezit. Als één van haar kinderen iets doet tegen de regels, is ze trots. Of ze laat dit toch zo uitschijnen. Meestal volgt er dan ook een mopje over. Mijn jongere broer zou eens wat gestolen hebben uit winkels, ik heb dat vroeger ook nog gedaan. Iets waar ik niet trots op ben. Toen uitkwam dat ik wat kleren uit een winkel wilde meenemen zonder betalen, was het kot te klein. Ik moest in alle spoed op vraag van moeder naar de psycholoog. Eigenlijk een vrij juiste reactie dat je van je ouders kan verwachten. Ik heb er zelf enorm van afgezien, heb er lang mee gelopen en voelde me er echt niet goed bij. Enkele jaren later komt uit dat mijn jongere broer (ook) wel eens iets uit winkels durft meenemen zonder betalen. Wat hij doet vindt ze fantastisch, ze lacht met het kapitalisme en vindt het de max dat hij ertegen wilt vechten. Ze schaamt zich zelf niet voor haar mening en laat dit duidelijk blijken op momenten dat we samenkomen met het hele gezin. Dat ze trots is op hem maar teleurgesteld in mij, is/was verwarrend. Is haar anti-regel regel dan niet van toepassing op mij? 

Toen ik een jaar of 16 was viel ik op een Marrokkaan, Ali. Ik vertelde dat aan moeder. Je zou denken dat ze trots zou zijn, haar dochter die tegen de regels ingaat om een date te scoren. Leuk toch!? Niets is minder waar, ze lachte er eerst wat mee en zei toen doodserieus dat ze nog liever had dat ik zou thuiskomen met een vrouw dan met een Marrokkaan. Duidelijke communicatie. Ali was uiteindelijk toch niet geïnteresseerd in mij, dus dat 'probleem' was van de baan. Nu, vele jaren later kwam dit nog eens ter sprake, ze lacht omdat ze niet kan geloven dat ze dat gezegd heeft. Ze meent nu dat ze trots zou zijn als ik dat zou doen. Wees wie je bent, zegt ze dan. Mijn broer is trouwens moslim geworden en heeft sinds kort een relatie met een Algerijnse Moslima, daar is ze nu ook alleen maar blij mee. Opnieuw vind ik het verwarrend en vraag ik me af of haar anti-regel regel dan niet van toepassing is op mij. 

Ze vindt het ook fantastisch als we niet wachten waar we moeten wachten, de grijze zones van regels aftasten,... 

Ze zet zich graag af tegen 'de gevestigde waarde', haar gevestigde waarde. Als in haar hoofd een 'regel' verandert, is ze plots ook van mening verandert, zonder toe te geven dat ze eerder een andere mening had. Ik leg het graag uit met een voorbeeld. Eén van mijn eerste vriendjes rookte af en toe wiet, ik was toen een jaar of 18. Ik had er op zich niets tegen, hij deed maar. Ik heb na enkele maanden in onze relatie ook wel eens getrokken en af en toe meegerookt, maar veel was dit niet. Door de anti-regel regel zou je denken dat ze trots was dat haar dochter, tegen de regels in, wiet rookt. Nee hoor. Zij kent mensen die agressief en gevaarlijk worden als ze gesmoord hebben, geen goed idee dus. Blijf maar weg van zo'n gasten. Ze is ertegen, dat was duidelijk. Enkele jaren heeft ze diezelfde mening gehad, ze stak die ook niet onder voeten of banken. Ik probeerde haar nochtans uit te leggen dat net het omgekeerde gebeurd als je smoort. Je wordt er rustig van, soms zelfs te rustig dat je lui zou worden. Agressief en gevaarlijk? Dat zal andere drugs zijn. Maar, wat ik zei was niet waar. 

Plots heeft moeder nieuwe connecties, weer allemaal rare mannen, maar haar keuze. Ze heeft door de invloed van haar toenmalige vrienden ook eens wiet gerookt. Sindsdien wil ze alleen maar opscheppen met haar smoren en wilt ze zelfs samen smoren, space-cake maken, ... Plots is het wél leuk en is ze trots dat haar dochter niet bang is van wat wiet-gebruik. Net als het voorbeeld van de Marokkaan, is het niet waar dat ze daar vroeger anders over dacht. Ze zegt dat ze zo'n dingen waarschijnlijk vertelde omdat je als moeder niet altijd eerlijk kunt zijn over zo'n dingen. Om je kinderen te beschermen. Bullshit, vind ik zelf. Nu zou ze zelf op een gezinsbijeenkomst de avond afsluiten met elk een plakje space-cake. Ze is dan zo enthousiast en trots dat ze als moeder iets doet wat de anderen niet doen. Is ze gewoon op zoek naar gedrag dat van haar de coole, leuke moeder maakt en niet zoals alle andere saaie moeders? Is dat waarom de anti-regel regel bestaat? 

Wat de (psychologische) gevolgen hiervan zijn voor mij, weet ik niet goed. Ik weet ook niet goed hoe ik me moet voelen bij dit gedrag. Ik vind het vooral verwarrend. Misschien zijn er geen negatieve of positieve gevolgen. Misschien is het een karaktertrek die weinig gevolgen heeft voor haar dichte omgeving. Misschien wou ik dit gewoon even uittypen om de gevolgen te ontdekken? Misschien weet jij het wel?

X Josie