Moeders interesses

Ken je dat, het gevoel dat je krijgt als je iets écht leuk vindt? Iets dat je energie geeft? Als je het niet doet, loop je wat irritant. Als je het niet (meer) doet of niet meer bij betrokken bent, verlang je naar de momenten dat het weer zover is. Ken je dat gevoel dat iets jouw passie wordt? 

Ik vraag me soms af of moeder dit heeft. Als ik de puzzelstukken samenleg van dingen die ze leuk vindt, is er steeds een link met één van ons (lees: mijn broers en ik). Ik bedoel hiermee dat ze steeds dingen leuk vindt die wij leuk vinden, of toch één van ons. Hypothetisch denk ik dan dat ze hiermee een bepaalde connectie met ons zoekt. Ik spreek vanaf nu enkel over de voorbeelden vanuit mijn eigen perspectief omdat ik niet in de plaats van mijn broers kan oordelen. Het is aan hen om dit zelf al dan niet zo te zien. 

Ik kwam tot dit besef toen ik me inschreef voor schilderlessen. Het gebeurt vaak dat moeder dingen leuk vindt en dat dan zelf ook wilt doen of proberen. Op zich is daar niets mis mee, iedereen moet doen waar hij zin in heeft. Dat ze hobby's en interesses van ons overneemt, is observatie. Ik weet zelf nog niet goed hoe ik me erbij voel en welke implicaties dit heeft op wie ik ben. Het begon met een soort angst om aan haar te vertellen dat ik me had ingeschreven voor een schilderlessen. Ik was bang dat moeder zich ook ging willen inschrijven, omdat ze dat altijd al eens had willen doen. Of omdat ze dat zo'n leuke hobby vindt. Ik stelde het wat uit om haar hierover te vertellen. Op dat moment was dat een eerder onbewust proces, het is pas achteraf dat ik in staat was te verwoorden waar de terughoudendheid om dit te vertellen vandaan kwam. Ze schreef zich gelukkig niet in. 

Een bepaald moment in het verleden besliste moeder om te stoppen met werken en opnieuw te gaan studeren. Top! Haar job(s) pasten niet bij haar en een nieuwe interesse kon haar wel helpen in moeilijke tijden. Dit is wat ik toen dacht. Toeval of niet... de omschakeling gebeurde natuurlijk wanneer mijn oudste broer en ik ook aan het studeren waren aan de hoge school. Ze schrijft zich dan natuurlijk ook in in dezelfde school. Het was dus niet alleen gelijktijdig, ook nog eens dezelfde hogeschool. In het kader van een verborgen narcist, zou dat wel eens kunnen zijn omdat ook zij 'dezelfde belangstelling' en aandacht wilde tijdens de examenperiodes, met daarbovenop ook alle lof bij het behalen van goede resultaten. 

Ik ben ondertussen iets langer dan een jaar aangesloten bij een fitness, waar ik bijna twee keer per week naartoe ga. Ik sport graag en zou me geen leven zonder sport kunnen voorstellen. Enkele maanden geleden stuurde moeder een bericht met de vraag via welke weg ze ook zo'n abonnement bij de fitness kan fixen. Ik heb het haar meteen afgeraden en verwezen naar het verleden, waar ze ooit eens een abonnement aanging (voor een jaar) en nooit (!) gegaan is. Ze is daarenboven niet sportief en 'haat' bewegen. Ze begreep vrij snel wat ik bedoelde en kwam hier niet meer op terug. Gelukkig. 

Nog een voorbeeld... vorig jaar werkte ik samen met mijn broer in een OKAN-werking. Ik deed dat halftijds en wist ook dat dit niet de job was dat ik altijd zou blijven doen. Ik was nl. aan het wachten op een halftijdse open functie op mijn ander werk, zodat ik daar fulltime aan de slag zou kunnen. Plots denkt moeder dat het een tof en leuk idee zou zijn als ze onze collega wordt. Ze vroeg (gelukkig) aan mijn broer en ik of we dat niet erg zouden vinden. Mijn oudste broer had hier geen bezwaar tegen en ik ging er stiekem wel van uit dat ze geen job in OKAN zou kunnen krijgen. Ik durfde niet zeggen dat ik dat absoluut niet wilde... Iets waar ik zelf ook aan moet werken. Ze solliciteerde. 

Simultaan sprak ze er ook over om te solliciteren op mijn ander werk. Ze had gezien dat we een onthaalmedewerker zochten en vond zichzelf de ideale kandidaat. Gelukkig was de functie al vrij snel ingevuld. 

Zo kan ik eigenlijk wel nog wat voorbeelden  opsommen. Ik vraag me vooral af of ik een patroon wíl zien, of dat er wel degelijk een patroon is. Als dat patroon er is, is dit dan onbewust? Of weet moeder heel goed waar ze mee bezig is? Zoek ik het te ver? 

X Josie